Hoe houd je als stille helper de balans tussen geven en nemen?

‘Ze riep het keihard door de gang: dankzij jou heb ik een 9 voor mijn scriptie.’
Martijn trekt zijn neus op: ‘Overdreven gedoe van mijn leerling. Een bedankje is prima hoor, maar de hele afdeling hoeft het toch niet te horen?’
Martijn is verpleegkundige en hij doet me denken aan Geertje. Ik noem ze stille helpers in de zorg.

Hoe herken je een stille helper?

Als je helemaal begrijpt wat Geertje bedoelt.  Ze vertelt: “Na mijn dienst liep ik met collega Anna naar de kleedruimte. Ik vertelde dat ik bij ziekenhuis Isala in Zwolle een leuke job had gezien en ik zei: dat lijkt me echt iets voor jou. Anna vroeg: Waar kan ik die vacature vinden? Dus ik zei dat ik een mailtje kreeg, omdat ik geabonneerd ben op hun vacatures. Ik pakte gelijk mijn telefoon en stuurde de mail naar haar door.’

Ik zeg: ‘Wat leuk zeg, zo help je elkaar een stapje verder. Maar wacht, ik haal eerst koffie.’

Geertje vertelt verder: ‘Ja, maar nu komt het. Zes weken later hoor ik via via dat Anna vertrekt. Ze heeft de baan gekregen. Ik bent blij voor haar hoor, maar ergens wringt er iets.  ’s Avonds zei ik tegen mijn partner: Toch flauw dat Anna me niet even appte om het te vertellen. Ik heb haar per slot van rekening getipt. Dat is toch raar?’

Welke waardering wil een stille helper het liefst?

Als stille helper ben je tevreden met een bedankkaartje, een klap op je schouder of een knipoog. Alsjeblieft geen luid applaus, want dan voel je je ongemakkelijk. Want als stille helper wil je wel gezien worden, maar je hoeft niet in de spotlights te staan.

Wanneer gaat het mis?

Als de ander je hulp niet erkent. Of als je teveel geeft en te weinig terugkrijgt. Dan klapt je mooie eigenschap van energiegever om naar energievreter. Je batterijen lopen langzaam leeg.

Wat kun je doen om dat te voorkomen?

Wees je bewust van je eigenschap en deel het gul uit aan je vrienden. Als je je veilig genoeg voelt om bijvoorbeeld te vertellen dat je bang bent in het donker, durf je vast ook te zeggen dat je behoefte hebt aan kleine complimentjes. Echte vrienden snappen dat. En heb je een onderbuikgevoel dat de ander je eigenschap misbruikt? Vertel hoe het voor jou werkt.

Samengevat

Als stille helper blijf je in balans als je ondersteuning geeft aan mensen die dat zien en je bedanken voor dat wat je doet.

Ben je een stille helper?

De tips die ik Geertje gaf kunnen jou vast ook helpen: Bespreek dat een dankjewel genoeg voor je is. En loop eens kritisch door je lijst met contacten. Wie help je het liefst? Juist omdat ze je hulp waarderen? Steek daar energie in. En zet je zorgzaamheid voor de anderen op een laag pitje.

Kun je wel een beetje waardering gebruiken? Lees ook mijn blog Heb je behoefte aan een schouderklopje?